RPK-74

Krwotocz

<img src="http://blackops.digitalwarfare247.com/images/weapons/light-machine-guns/rpk-74.png">
<hr>
RPK – radziecki ręczny karabin maszynowy kalibru 7,62 x 39 mm, pochodna AKM. Jednocześnie z wprowadzeniem do uzbrojenia uniwersalnego karabinu maszynowego PK/PKS do uzbrojenia przyjęto ręczny karabin maszynowy RPK. Nowy rkm miał być uzbrojeniem tych pododdziałów dla których PK/PKS był zbyt ciężki (np. spadochroniarzy). Armia Radziecka dysponowała już co prawda odpowiednim rkmem - RPD, ale nie cieszył się on specjalnym uznaniem (problemy z niezawodnością). Ponadto uznano że najlepszym rozwiązaniem będzie broń zasilana z takich samych magazynków jak standardowy karabin AK/AKM.
Konstrukcje nowego karabinu maszynowego oparto na AKM (unowocześniona wersja AK) dokonując tylko niezbędnych zmian. Na wydłużonej lufie o pogrubionych ściankach zamontowano dwójnóg. Zmieniono kształt kolby, dzięki czemu przy strzelaniu z dwójnogu można ją dodatkowo docisnąć do ramienia ręką. Do nowego rkmu opracowano nowe magazynki: bębnowy (75 nabojowy) i łukowy (40 naboi). Można także korzystać ze standardowych magazynków łukowych (30 nabojowych) karabinu AK. Poza wersją z kolbą stałą opracowano wersję z kolbą składaną RPKS, a także wersję RPKSN wyposażoną w szynę do montażu celowników noktowizyjnych lub optycznych.
Następcą karabinu RPK był 5,45 mm ręczny karabin maszynowy RPK-74.

Kaliber 7,62 mm
Nabój 7,62 x 39 mm wz. 43
Magazynek bębnowy (75 nabojów)
łukowy (40 nabojów)
Prędkość pocz. pocisku 745 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna 600 strz./min
Szybkostrzelność praktyczna 150 strz./min
Zasięg max. 3000 m
Zasięg skuteczny 800 m (do celów naziemnych)
500 m (do samolotów i spadochroniarzy)